سگ، به واقع اولین حیوانی است که توسط انسان اهلی شد و حضور این حیوان در کنار بشر، به اندازه تاریخ تمدن انسان و چیزی در حدود 15 هزار سال قدمت دارد. راز این ماندگاری در واقع به وجود خصوصیات بی نظیر، احساسات عمیق و قابل لمس و صفات منحصر به فرد این حیوان زیبا و با وفا مربوط بوده که همواره بشر را از همجواری با آن غرق در لذت و آرامش نموده است. سگها هم مانند سایر موجودات زنده دیگر، استعداد ابتلا به انواع بیماریها را داشته و برخی از این بیماریها، بخصوص برخی بیماریهای انگلی آنها، قابلیت انتقال به انسان و سایر حیوانات دیگر را دارند. وجود این بیماریهای مشترک، در طول تاریخ منشاء پیدایش تفکراتی علیه سگها در فرهنگها و جوامع گوناگون بشری شده است. نگهداری سگ در محیط زندگی، همانند هر عمل دیگری، باید تابع رعایت اصول و قوانینی باشد تا کمترین آسیب را به این رابطه دوطرفه وارد آورد.
از جمله خطرناکترین این بیماریها می توان به ضایعه ای به نام کیست هیداتیک اشاره کرد که عامل آن انگلی به نام اکینوکوکوس گرانولوزوس است. این انگل در دستگاه گوارش خانواده سگسانان رشد کرده، به مرحله بلوغ رسیده و تخم گذاری می کند. تخم این انگل از طریق مدفوع حیوان وارد محیط می شود و در صورت بلعیده شدن توسط هر پستاندار دیگری، در روند تکاملی خود، در بدن میزبان ایجاد کیست کرده و ناراحتیهایی را برای او بوجود می آورد.
از دیگر بیماریهای انگلی که از طریق سگها به انسان انتقال می یابد، کرمی از خانواده آسکاریسها به نام توکسوکاریاکانیس است. این کرم لوله ای، در روده باریک سگها رشد و تکامل یافته و اکثرا توله های زیر 6 ماه را آلوده می کند. تخم آن از مدفوع سگ دفع شده و در صورت بلعیده شدن توسط انسان، لارو انگل از طریق سوراخ کردن روده، به سایر ارگانها دست اندازی می کند و ممکن است اختلالاتی را در دستگاه تنفسی، عضلات و اعصاب بوجود آورد. علاوه بر دو انگل ذکر شده، چند بیماری انگلی دیگر نیز از سگ به انسان قابل انتقال است که به دلیل شایع نبودن، به آنها اشاره نمی کنیم.
تهران- بزگراه شیخ فضل الله نوری- زیر پل ستارخان- بن بست مهدی- پلاک 97- طبقه همکف. تلفکس: 44233420
جالب است بدانیم که تعداد بیماریهای قابل انتقال از سگها به انسان، بسیار کمتر از بیماریهای مشترک و خطرناک بین انسان و گاو، گوسفند و اسب می باشد و وجود این انگلها نمی تواند دلیلی بر حذف این موجود زیبا از تاریخ دیرینه همجواری با انسان شود. رعایت اصولی عملی و نه چندان مشکل، احتمال انتقال این قبیل بیماریها را از سگ به انسان منتفی می کند. نکته اول اینکه نباید حیوان خود را با غذاهای خام یا نیم پز تغذیه کنیم. حرارت زیاد و یکنواختی که باعث پخت غذا می شود، تمامی انگلهای موجود در غذای حیوان را از بین برده و به این ترتیب حیوان را از آلودگی به انگل مصون می دارد. صاحبان سگها باید به این نکته توجه کنند که باید از آشغال خوری حیوان خود در حین گردش های روزانه جلوگیری به عمل آورند. از تماس سگ خود با سگهای ولگرد و بدون صاحب جلوگیری کرده و به حیوان خود اجازه ندهند به تنهایی در بیرون از منزل پرسه بزند. علاوه بر تمامی تمهیدات ذکر شده، استفاده از داروهای ضد انگلی برای سگهای خانگی، هر 3 ماه یکبار، حیوان را از ابتلا به هرگونه انگل مصون داشته و به این ترتیب برای سلامتی صاحب خود و اطرافیان نیز خطری محسوب نمی شود. اگر مدیریت زمان بندی استفاده از داروهای ضد انگل توسط صاحب سگ و کلینیک حیوانات خانگی مربوطه به درستی انجام پذیرد، احتمال ابتلاء به بیماریهای انگلی مشترک را منتفی خواهد کرد. این مسئله قابل حل است، نیازی به پاک کردن صورت مسئله نیست.
دكتر علي نصيريان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر